Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
nachalny — nachalnyni, nachalnyniejszy posp. «taki, który zuchwale się naprzykrza, natarczywie czegoś żąda, którego trudno się pozbyć; natrętny, natarczywy» Nachalny interesant. Nachalne dziecko. Nachalna prośba. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
nachalnie — nachalnieej posp. przysłów. od nachalny Domagać się czegoś nachalnie. Nachalnie napraszać się do kogoś, przyglądać się komuś … Słownik języka polskiego
nachalność — ż V, DCMs. nachalnośćści, blm posp. rzecz. od nachalny Wszystkim dał się we znaki swoją nachalnością … Słownik języka polskiego
nachalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., nachalnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób nachalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prosić nachalnie o pieniądze. Wpatrywać się w kogoś nachalnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
natarczywy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, natarczywywi, natarczywywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} domagający się czegoś natrętnie, narzucający się, naprzykrzony; nachalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Natarczywy klient,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
natrętny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym Ia, natrętnyni, natrętnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} naprzykrzający się, narzucający się komuś, żądający czegoś natarczywie; uporczywie zajmujący umysł; natarczywy, nachalny; naprzykrzony, prześladujący : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
